Από την περασμένη χρονιά, όταν και ανακοινώθηκε, δεν είχαμε καμία αμφιβολία ότι ο πραγματικός εορτασμός της 25ης επετείου από την κυκλοφορία των πρώτων τίτλων της σειράς Pokémon, αλλά και της 15ης επετείου από την κυκλοφορία των τίτλων της τέταρτης γενιάς, δεν επρόκειτο να είναι οι τίτλοι που κυκλοφόρησαν τον Νοέμβριο. Τα Pokémon Brilliant Diamond/ Shining Pearl δεν αποδείχθηκαν τίποτα περισσότερο από μια πιο σύγχρονη προσέγγιση στην ακριβώς ίδια συνταγή που μας προσφέρθηκε πριν από τόσα πολλά χρόνια, στείρα από οποιασδήποτε μορφής προσθήκες, ή άλλες εκπλήξεις που ενδεχομένως θα δικαιολογούσαν τον χαρακτηρισμό του remake. Έτσι, η κοινότητα εναπόθεσε τις ελπίδες της σε αυτόν το νέο τίτλο που ανακοινώθηκε κοντά στο τέλος του επετειακού Pokémon Presents – το Pokemon Legends: Arceus.
Οι μήνες, όμως, που ακολούθησαν από την ανακοίνωσή του έφεραν περισσότερες ερωτήσεις στο προσκήνιο παρά στοιχεία και απαντήσεις. Τι να είναι, άραγε, το Pokemon Legends: Arceus; Είναι spinoff, ή συγκαταλέγεται στα main series παιχνίδια; Είναι το πρώτο open-world παιχνίδι της σειράς, ή κάτι διαφορετικό, εν τέλει; Πρόκειται για ερωτήματα που, ακόμα και σήμερα, προσπαθούν να αποσαφηνίσουν την πραγματική ταυτότητα του τίτλου, καθώς όλα τα υπόλοιπα ερωτήματα που διατυπώθηκαν κατά καιρούς δεν έχουν θέση σε αυτό το κείμενο, αλλά ούτε και αξία συζήτησης.
Στις 40 και πλέον ώρες που μας πήρε να ολοκληρώσουμε τόσο την κεντρική ιστορία, όσο και το postgame περιεχόμενο, μας δίνεται η δυνατότητα να πούμε πως έχουμε να κάνουμε, για πρώτη φορά, με έναν εντελώς διαφορετικό τίτλο Pokémon. Το Pokemon Legends: Arceus είναι ένας τίτλος που θυμίζει κάπως τους κλασικούς, κεντρικούς τίτλους της σειράς. Η αιχμαλωσία των Pokémon, οι μάχες με άγρια Pokémon και εκπαιδευτές (αν και σε πολύ περιορισμένη κλίμακα) και οι ανταλλαγές με άλλους παίκτες, εξακολουθούν να υφίστανται. Ωστόσο, το Pokemon Legends: Arceus είναι και ένας τίτλος με περιεχόμενο που ζητούσαμε χρόνια, δεν καταφέραμε να δούμε σε κανένα από τα προηγούμενα spin-offs που έχουν μέχρι τώρα κυκλοφορήσει (εδώ εξαιρούνται, εν μέρει, οι τίτλοι Pokémon που είδαμε στο GameCube) και που ελπίζουμε να συνεχίσουμε να βλέπουμε στο μέλλον, απαλλαγμένους, όμως, από τα προβλήματα που σχετίζονται με αυτή την κυκλοφορία.
Από αυτό το βήμα, έχουμε υποστηρίξει αρκετές φορές ότι οι τίτλοι της τέταρτης γενιάς είναι και οι τίτλοι που παρουσιάζουν το πλουσιότερο lore στη σειρά. Αυτός είναι ο λόγος που το Pokemon Legends: Arceus πατάει πάρα πολύ γερά σε αυτό το lore, χρησιμοποιώντας πράγματα που ήδη γνωρίζαμε, για να μας προσφέρει, ωστόσο, μια πιο περίτεχνη πλοκή, μια πιο ευφάνταστη εξιστόρηση των γεγονότων που ολοκληρώνεται το ίδιο απολαυστικά, όπως και ξεκίνησε. Από τη…γεωλογία της τρίτης γενιάς, περάσαμε ουσιαστικά στην κοσμογονία, όπως ακριβώς μας παρουσιάστηκε μέσα από τις αναφορές και τις αφηγήσεις όλων των τίτλων της τέταρτης γενιάς.
Όλα λοιπόν ξεκίνησαν με την εμφάνιση ενός Pokémon Αυγού στο αχανές κενό. Όταν το Αυγό εκκολάφθηκε, γεννήθηκε Ο Αρχικός – γνωστός, πλέον, ως Arceus. Το Arceus δημιούργησε τα Dialga, Palkia και Giratina, τα οποία και ευθύνονται για την ύπαρξη της ύλης και της αντιύλης. Ο κόσμος γεννήθηκε, όπως και η ίδια η ιστορία, η εξελικτική πορεία των πραγμάτων – χώρος και χρόνος για αρχή, με την ύλη να ακολουθεί στη συνέχεια. Στον αντίποδα παρέμεινε ο κόσμος του Giratina, ο κόσμος της αντιύλης, όπου οι κανόνες της φυσικής δεν έχουν καμία υπόσταση. Πίσω στα δικά μας, ο Arceus, αφού δημιούργησε τον κόσμο όπως τον ξέρουμε, αποφάσισε να ασχοληθεί προσωπικά και με τη δημιουργία ενός τμήματος του πλανήτη. Κάπως έτσι, γεννήθηκε η περιοχή Hisui, μαζί με τους ανθρώπους της, αλλά και τα Pokémon της.
Η πρώτη γενιά των κατοίκων του νησιού λάτρεψε το Arceus σαν θεότητα και κατασκεύασε τα αρχαία μνημεία που διασώζονται μέχρι και σήμερα. Κάπου εκεί γεννήθηκε και ο θρύλος ενός ήρωα, ο οποίος έγινε φίλος με τα Αρχοντικά Pokémon (Nobles) και κατάφερε να συλλέξει όλα τα Plates, με τη βοήθεια των οποίων κατάφερε να έρθει σε επαφή με το ίδιο το Arceus.
Τα χρόνια, όμως, πέρασαν και οι θρύλοι άρχισαν να γίνονται μύθοι. Οι νέοι κάτοικοι του Hisui, που ήρθαν πέρα από τη θάλασσα, προσπάθησαν να αφομοιώσουν τα πιστεύω και την ιστορία των ανθρώπων της περιοχής. Οργανώθηκαν σε κοινότητες και έμαθαν να αποφεύγουν τα Pokémon, τα οποία είναι άγρια και δεν διστάζουν να επιτεθούν σε κανέναν. Χωρίς, ωστόσο, έμπρακτες αποδείξεις για το τι πραγματικά έχει συμβεί στο μακρινό παρελθόν, οι άνθρωποι διχάστηκαν. Το Arceus αντικαταστάθηκε από τον Παντοδύναμο Sinnoh, μια θεότητα που ο ρόλος της ήταν διαφορετικός.
Κάποιοι υποστήριζαν ότι ο Sinnoh ήταν η θεότητα που δημιούργησε το χώρο, ενώ κάποιοι άλλοι υποστήριζαν ότι ο Sinnoh δημιούργησε το χρόνο. Όσοι λάτρευαν τον Sinnoh χωρίστηκαν σε δύο φατρίες, τη Διαμαντένια Φυλή (Diamond Clan) και τη Μαργαριταρένια Φυλή (Pearl Clan). Οι πιστοί του Arceus είτε απομονώθηκαν σταδιακά, είτε ενσωματώθηκαν με τα μέλη της Εξερευνητικής Ομάδας Γαλαξίας (Galaxy Expedition Team), οι οποίοι ήταν οι τελευταίοι αφιχθέντες στην περιοχή Hisui και αποφάσισαν να διατηρήσουν μια στάση ουδετερότητας απέναντι στις δύο φατρίες. Σε αυτόν τον κόσμο εμφανίζεται ο παίκτης, ο οποίος ταξιδεύει από το μέλλον για να βοηθήσει την περιοχή και τα προβλήματά της.
Μια τρύπα στον ουρανό επηρεάζει αρνητικά τα Αρχοντικά Pokemon, αναγκάζοντάς τα να προκαλούν κακό και καταστροφή, επηρεάζοντας την ισορροπία του οικοσυστήματος. Έχοντας χάσει τις αναμνήσεις του μέσα από το ταξίδι του, ο χαρακτήρας που ελέγχει ο παίκτης θα κληθεί να ακολουθήσει τα χνάρια του θρυλικού ήρωα του παρελθόντος. Θα κατασβήσει την οργή των Αρχοντικών Pokémon, θα αποκαλύψει την αλήθεια για τον Παντοδύναμο Sinnoh, θα ενώσει τις δύο φατρίες και θα γίνει μάρτυρας της ιστορικής στιγμής όπου οι κάτοικοι γίνονται ένα και η περιοχή αλλάζει το όνομά της σε αυτό που γνωρίζουμε σήμερα. Θα φτάσει, ακόμα, να γνωρίσει τον ίδιο τον Αρχικό.
Μέχρι να γίνουν όλα αυτά όμως, ο παίκτης γίνεται μέλος της Ομάδας Γαλαξίας και καλείται να ολοκληρώσει ένα μνημειώδες έργο: τη δημιουργία του πρώτου Pokedex της περιοχής Hisui. H δημιουργία του Pokedex προϋποθέτει, ωστόσο, την αιχμαλωσία όλων των διαθέσιμων Pokémon της περιοχής και τη μελέτη τους. Εδώ ακριβώς επικεντρώνεται ολόκληρος ο πυρήνας του gameplay. Με αφετηρία το χωριό Jubilife, το οποίο και λειτουργεί ως κεντρικό hub του τίτλου, ο παίκτης επισκέπτεται έξι συνολικά περιοχές, η κάθε μία με τα δικά της γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά, αλλά και τη δική της βιοποικιλότητα.
Όσοι ασχολούνται με τους τίτλους της σειράς Monster Hunter, μπορούν αμέσως να κάνουν τους απαραίτητους συσχετισμούς, καθώς οι περιοχές ακολουθούν την ίδια ακριβώς φιλοσοφία. Πρόκειται για τμήματα που δεν συνδέονται μεταξύ τους για να δημιουργήσουν έναν μεγάλο, ανοικτό κόσμο, αλλά περιλαμβάνουν διάφορες μορφές Pokémon για μάχες και αιχμαλωσία, ενώ ταυτόχρονα βρίθουν αντικειμένων και στοιχείων που μπορούν να βοηθήσουν τον παίκτη στο ταξίδι του. Σε αυτές τις περιοχές ο παίκτης θα πολεμήσει και θα αιχμαλωτίσει νέα Pokémon, θα περιηγηθεί κάνοντας χρήση των Ride Pokemon, θα εμπλακεί σε μάχες με Pokemon πέρα από το χώρο και το χρόνο μέσω των μυστηριωδών Timespace Rifts, ενώ ταυτόχρονα θα ασχοληθεί διεξοδικά και με το σύστημα crafting που προσφέρει το παιχνίδι.
Τα διάφορα αντικείμενα που θα συλλέγει στον κόσμο μπορούν να συνδυαστούν και να δημιουργήσουν μια ποικιλία νέων αντικειμένων – από μπάλες αιχμαλωσίας, ιατρικά παρασκευάσματα, μέχρι και αντικείμενα που είναι χρήσιμα για τη μάχη, ή την αποφυγή τους. Δεν είναι διόλου παράξενο, λοιπόν, πως το πιάσιμο των Pokémon δεν είναι αυτοσκοπός, καθώς η δυνατότητα crafting μπορεί συχνά να γλιτώσει τον παίκτη από κοστοβόρες αγορές, επιτρέποντάς του να διοχετεύσει τους πόρους του σε άλλα, πιο σημαντικά πράγματα.
Συνδετικός κρίκος μεταξύ του hub και της κάθε περιοχής αποτελούν οι κατασκηνωτικές περιοχές, όπου εκεί ο παίκτης μπορεί να ξεκουράσει τα Pokémon του, να αγοράσει αντικείμενα, ακόμα και να ξεκλειδώσει νέες καταχωρήσεις στο Pokedex. Κάθε περιοχή περιλαμβάνει ήδη μια κατασκηνωτική περιοχή, ενώ μια δεύτερη ξεκλειδώνεται συνήθως ως βραβείο ολοκλήρωσης κάποιας δευτερεύουσας αποστολής. Η μετάβαση από το hub στην περιοχή ολοκληρώνεται αρκετά γρήγορα, μέσω ενός σύντομου loading screen, ενώ το fast-travel που πραγματοποιείται μεταξύ των κατασκηνωτικών περιοχών, αλλά και κομβικών σημείων μέσα στο χάρτη, είναι ταχύτατο, κάτι για το οποίο οφείλουμε να δώσουμε τα εύσημα στην Game Freak.
Εκεί για το οποίο δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο, όμως, είναι η μετάβαση από τη μια περιοχή στην άλλη, ή ακόμα και η μετάβαση πίσω στο Jubilife. Για να επιστρέψουμε στο χωριό πρέπει πρώτα να επιστρέψουμε σε μια κατασκηνωτική περιοχή, όπου πρώτα ο καθηγητής της περιοχής θα αξιολογήσει την πρόοδό μας, προτού μας επιτραπεί η επιστροφή. Για τη μετάβαση, δε, από περιοχή σε περιοχή, απαραίτητη είναι η επιστροφή στο hub, γεγονός που μπορεί εύκολα να προκαλέσει κούραση και ενόχληση στους παίκτες, ειδικά από ένα σημείο και ύστερα που απαιτείται η μετάβαση σε διαφορετικές περιοχές για την ολοκλήρωση των αποστολών, κεντρικών και δευτερευουσών.
Η περιπέτειά μας στο Pokémon Legends: Arceus οργανώνεται με τη μορφή αποστολών. Οι κύριες αποστολές μας οδηγούν βήμα-βήμα προς την ολοκλήρωση της κεντρικής ιστορίας, ενώ οι δευτερεύουσες αποστολές μας δίνουν την ευκαιρία να αποκτήσουμε μερικά πιο σπάνια αντικείμενα ως ανταμοιβή, ή ακόμα και να έρθουμε σε επαφή με μερικά σπάνια Pokémon για τη συλλογή μας. Δυστυχώς, όμως, δεν λειτουργούν όλα όπως τα θέλαμε. Κάποιες από τις δευτερεύουσες αποστολές απαιτούν κυριολεκτικά τον παράγοντα τύχη, ο οποίος και συνδέεται πολύ άμεσα με ένα σοβαρό ζήτημα του τίτλου, στο οποίο θα αναφερθούμε αργότερα. Άλλες αποστολές ανήκουν στο γνώριμο, αλλά εξίσου κουραστικού στυλ του find-and-fetch, ενώ ελάχιστες είναι αυτές που έχουν πραγματικό ενδιαφέρον και μια κάποια πρόκληση.
Χαρακτηριστικά θα αναφέρουμε μια αποστολή, η επίλυση της οποίας χρειάστηκε να μας μεταφέρει στα πιο πρόσφατα παιχνίδια της σειράς και σε μια επίσκεψη στη βιβλιοθήκη της Canalave City. Αυτό το άτυπο…crossover μάς ικανοποίησε, αν και θα θέλαμε να είχαμε την ευκαιρία να ασχοληθούμε με περισσότερες αποστολές τέτοιου είδους στο παιχνίδι.
Επιστρέφοντας στα του gameplay, θυμίζουμε πως στόχος μας είναι να συμπληρώσουμε το Pokedex. Αυτό γίνεται με την αιχμαλωσία των Pokémon στο μεγαλύτερο βαθμό, αλλά και με τη συμμετοχή/ παρατήρηση των Pokémon σε μάχες. Τα Pokémon περιφέρονται ελεύθερα πάνω στο χάρτη, ενώ ο δικός μας στόχος είναι να τα προσεγγίσουμε με προσοχή, χωρίς να μας πάρουν είδηση και να πετάξουμε μια μπάλα Poke πάνω τους. Το animation της μπάλας, όταν το Pokémon βρίσκεται μέσα της, μπορεί να μας ενημερώσει αν η απόπειρα αιχμαλωσίας είναι επιτυχημένη, ή όχι. Γεγονός είναι πως μια απλή μπάλα Poke μπορεί να αιχμαλωτίσει ισχυρά Pokémon, κάτι που δεν παρατηρούμε στα main series παιχνίδια.
Γεγονός είναι επίσης πως μπορεί να χρειαστούν περισσότερες από μια μπάλες, ή ισχυρότερες από την απλή, για να αιχμαλωτίσουμε ένα άγριο Pokémon. Αν οι επαναλαμβανόμενες απόπειρες για αιχμαλωσία των Pokémon αποτύχουν, ή αν το Pokémon μας πάρει είδηση, τότε η μάχη είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να βεβαιωθούμε πως η αιχμαλωσία θα ολοκληρωθεί με επιτυχία. Ταυτόχρονα, ο παίκτης πρέπει να θυμάται πως τα άγρια Pokémon μπορούν να εξαπολύσουν επίθεση στον χαρακτήρα και πως ο παίκτης πρέπει να αποφύγει τις επιθέσεις τους αν δεν θέλει να τελειώσει την περιπέτειά του άδοξα.
Η μάχη στο Pokémon Legends: Arceus είναι ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο από μόνη της. Ως προς το κομμάτι της λειτουργικότητας έχουν γίνει οι απαραίτητες τροποποιήσεις στο UI έτσι ώστε να μην καταλαμβάνεται περισσότερος χώρος επί της οθόνης απ’ ότι πραγματικά χρειάζεται. Η εναλλαγή μεταξύ των Pokémon και των αντικειμένων γίνεται με το πάτημα ενός μόνο κουμπιού, ενώ η χρήση των shoulder buttons επιτρέπει την προσπέλαση ανάμεσα στα αντικείμενα ή τα Pokémon που έχουμε μαζί μας τη δεδομένη στιγμή, χωρίς να χρειάζεται η μετάβαση στο σχετικό μενού, το οποίο απλώς υπάρχει για να διευκολύνει συγκεκριμένη μερίδα παικτών. Έτσι, το Pokémon Legends: Arceus καταφέρνει και κάνει κάτι μοναδικό: να χρησιμοποιεί τους ίδιους μεν turn-based μηχανισμούς, αλλά να διευκολύνει τη ροή της μάχης σε τέτοιο βαθμό που να ξεγελάει τον παίκτη.
Την ίδια στιγμή, οι turn-based μηχανισμοί διαφοροποιούνται σημαντικά από το παρελθόν με την εφαρμογή του Δυνατού και Γοργού στυλ μάχης (Strong & Agile Style). Ανάλογα με την περίσταση μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το Γοργό στυλ για να καταφέρουμε ένα πιο αδύναμο σε ισχύ χτύπημα, το οποίο όμως θα μας ανταμείψει με μια επιπλέον κίνηση στο turn-based wheel, ενώ μπορούμε να κάνουμε χρήση του Δυνατού στυλ για να πετύχουμε ένα πιο ισχυρό από το κανονικό χτύπημα (αγνοώντας τις επιδράσεις του critical hit), το οποίο όμως και θα αναγκάσει το Pokémon μας να προσφέρει έναν ακόμα γύρο στο αντίπαλο Pokémon. Το παιχνίδι προσφέρει αρκετές ευκαιρίες και για τα δύο στυλ μάχης, ενώ η χρήση τους την κατάλληλη στιγμή μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Ο τρόπος με τον οποίο εξελίσσεται η μάχη δεν έχει διαφορές σε σχέση με το παρελθόν. Για μια ακόμα φορά πρέπει να λαμβάνουμε υπ’ όψη τον τύπο της κίνησης, ή του Pokémon, με σκοπό να καταφέρουμε το πιο αποτελεσματικό χτύπημα. Όλοι οι γνωστοί τύποι επιστρέφουν, συμπεριλαμβανομένου και του Fairy type, ο οποίος δεν υπήρχε στην αρχική τέταρτη γενιά. Οι βετεράνοι παίκτες δεν θα έχουν κανέναν πρόβλημα να εκτελέσουν τη σωστή κίνηση με ακρίβεια και αποτελεσματικότητα, ενώ οι νέοι παίκτες έχουν στη διάθεσή τους μια ένδειξη στο μενού της μάχης για να τους βοηθήσει να επιλέξουν την καταλληλότερη κίνηση για τη δεδομένη στιγμή.
Οι μόνες αλλαγές εφαρμόζονται στις μάχες με τα Αρχοντικά Pokémon και τα boss battles με τα μυθικά πλάσματα της περιοχής. Εκεί, οι αναμετρήσεις αποκτούν έναν καθαρά action χαρακτήρα, με τον παίκτη να αποφεύγει τις επιθέσεις τους ενώ πετάει πάνω τους ειδικά αντικείμενα, τα οποία και μπορούν να κατευνάσουν την οργή τους και να τα ηρεμήσουν. Πρόκειται ασφαλώς για μια προσέγγιση που δεν έχουμε ξαναδεί σε τίτλο της σειράς, μια προσέγγιση φρέσκια και άκρως καλοδεχούμενη.
Ο μηχανισμός της μάχης έρχεται απαλλαγμένος από τα abilities των Pokémon, όπως και από τις ΤΜ/HM κινήσεις. Η εκμάθηση των κινήσεων προκύπτει με τον κλασικό level-up τρόπο, αλλά και μέσω αγοράς νέων κινήσεων στο hub – αυτές προστίθενται στο ατομικό move pool του κάθε πλάσματος και μπορούν να προσπελαστούν ανά πάσα στιγμή, τροποποιώντας το moveset κατά βούληση και ανάλογα την περίσταση. Αντικείμενα που είναι υπεύθυνα για τα Effort Values (EVs) ενός Pokémon μπορούν να προσφερθούν μέσω της μάχης και της αλληλεπίδρασης με τον κόσμο, κάνοντας τη συγκεκριμένη διαδικασία ακόμα πιο εύκολη. Κοντολογίς, το Pokemon Legends: Arceus προσφέρει την απόλυτη ελευθερία στον τρόπο που θα «μεγαλώσουμε» τα Pokémon μας, ετοιμάζοντάς τα για τις επερχόμενες μάχες.
Ωστόσο, ακόμα και αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι λέξεις, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την αίσθηση ότι ο μηχανισμός της μάχης χρειαζόταν πρόσθετες βελτιστοποιήσεις. Έχοντας ασχοληθεί με όλα τα παιχνίδια της σειράς που στηρίζονται στη μάχη, το γεγονός του ότι ένα Pokémon με μεγάλη διαφορά επιπέδων από τον αντίπαλό του μπορεί να προκαλέσει ισχυρή ζημιά με ένα μόνο χτύπημα είναι ενοχλητικό κάθε φορά που ισχύει.
Και δεν είναι το μόνο πρόβλημα στο μηχανισμό της μάχης. Ένα αντίπαλο Pokémon που εμφανίζεται (ή εναλλάσσεται) στη μάχη μπορεί να επιλέξει να επιτεθεί με Δυνατό ή Γοργό στυλ χωρίς να έχει προβεί η αντίστοιχη οπτική ενημέρωση στο μενού ή στην μπάρα γύρων, προκαλώντας προβλήματα στην ομαλή διεξαγωγή της μάχης. Δεν είμαστε βέβαιοι ότι πρόκειται για κάποιο bug η κάποιο λάθος στον προγραμματισμό, αλλά ένα τέτοιο ζήτημα μπορεί να προκαλέσει προβλήματα ειδικά στις postgame μάχες, όπου και το επίπεδο δυσκολίας ανεβαίνει κατακόρυφα. Θα θέλαμε, επίσης, να υπάρχουν και κάποιες ισορροπίες στον αριθμό των Pokémon που συμμετέχουν στη μάχη.
Αν και οι περιπτώσεις όπου περισσότερα από ένα Pokémon βρεθούν αντιμέτωπα με εμάς, εμείς δεν μπορούμε ποτέ να έχουμε περισσότερα από ένα Pokémon σε θέση επίθεσης. Έτσι, ο συνδυασμός επιθέσεών τους, ειδικά με τα στυλ μάχης να εναλλάσσονται μεταξύ τους, μπορεί να προκαλέσει περισσότερα προβλήματα απ’ ότι θα μπορούσαμε να φανταστούμε, ακόμα και αν τα αντίπαλα Pokémon είναι πολύ πιο αδύναμα από τα δικά μας – το ζήτημα ισορροπίας, για το οποίο ήδη μιλήσαμε, αποτελεί κομβικό ζήτημα σε αυτό το παιχνίδι.
Πέρα από τα ζητήματα που σχετίζονται με τη μάχη, το μεγαλύτερο πρόβλημα ακούει στην ορολογία που τρέμουν τα περισσότερα (J)RPGs εκεί έξω – το grinding. Αυτή τη φορά, όμως, δεν χρειαζόμαστε grinding για να προσφέρουμε πόντους εμπειρίας στα Pokémon μας. Οι μάχες, όπως και κάθε κίνηση που εκτελούμε στο χάρτη, προσφέρουν παραπάνω από αρκετούς πόντους εμπειρίας. Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως, για να ολοκληρωθεί το Pokédex απαιτούνται πολλές ώρες αναζήτησης των πλασμάτων, crafting και αιχμαλωσίας, συμμετοχής σε μάχες και άλλες παρόμοιες απαιτήσεις του παιχνιδιού, έτσι ώστε να έχουμε την πολύτιμη καταχώρηση με τις πληροφορίες για το κάθε πλάσμα που θέλουμε να προσθέσουμε στον κατάλογό μας.
Κάποιοι παίκτες μπορούν να αιτιολογήσουν το grinding του τίτλου ως ένα χαρακτηριστικό συναφές με την πλοκή του παιχνιδιού. Φαντάζει πολύ λογικό πως το πρώτο Pokedex της περιοχής απαιτεί αυτές τις διεργασίες, ωστόσο δεν παύει να αποτελεί γεγονός ότι οι προϋποθέσεις για την ολοκλήρωση των διεργασιών αυτών είναι αρκετές και, αν μη τι άλλο, υπερβολικές. Λιγότερες σε αριθμό διεργασίες για κάθε πλάσμα θα μπορούσαν να μειώσουν το χρόνο του grinding σημαντικά, μένοντας ταυτόχρονα κοντά στο gameplay πλαίσιο που προσπαθούν να εφαρμόσουν για πρώτη φορά, σε ένα τόσο διαφορετικό παιχνίδι της σειράς.
Και όσο και αν θέλουμε να το αποφύγουμε, η ολοκλήρωση του Pokedex αποτελεί τόσο κριτήριο για την ολοκλήρωση της ιστορίας, αλλά και για την άνοδό μας στο Rank System του τίτλου, το οποίο λειτουργεί όπως τα Εμβλήματα των προηγούμενων τίτλων, δίνοντάς μας σταδιακή πρόσβαση σε νέα αντικείμενα και εξασφαλίζοντας την υπακοή των Pokémon μας. Το Pokémon Legends: Arceus πάσχει σε αυτόν τον τομέα, αν και ελπίζουμε οι επόμενοι τίτλοι της σειράς να κινηθούν εντελώς διαφορετικά.
Ένα άλλο σημείο που το Pokemon Legends: Arceus μάς βρίσκει αντίθετους είναι το γενικότερο σύστημα management, τόσο των Pokemon, όσο και των αντικειμένων που τοποθετούμε στο σακίδιό μας και που χρησιμοποιούνται τόσο για τη μάχη, όσο για το crafting.
Έχοντας καλομάθει με όλα τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, από την τέταρτη γενιά και μετά, όπου ο χώρος στον σάκο αντικειμένων είναι απεριόριστος, η επιβολή συγκεκριμένου ορίου αποθήκευσης αποτελεί τον μεγαλύτερο βραχνά στο ταξίδι μας, ειδικά από τη στιγμή που αφιερώνουμε αρκετό χρόνο στην εξερεύνηση, την αιχμαλωσία και τις μάχες. Μοιάζει σαν να έχουμε ταξιδέψει 20 χρόνια πίσω, όταν ο αποθηκευτικός χώρος ήταν de facto περιορισμένος και έκανε επιτακτική την ανάγκη να κατευθυνθούμε στον πλησιέστερο υπολογιστή. Στην περιοχή Hisui, όμως, δεν υπάρχουν υπολογιστές – μόνο κατασκηνώσεις και ένα κεντρικό hub. Και, φυσικά, ένας απαράδεκτος περιορισμός που δεν θυμίζει εξέλιξη, αλλά ανέλιξη – κάτι εντελώς διαφορετικό με τον αέρα ανανέωσης που προσπαθεί να εισάγει το Pokemon Legends: Arceus.
Αν σκεφτούμε, μάλιστα, το γεγονός του ότι ένας NPC μας δίνει τη δυνατότητα να…αυξήσουμε το μέγεθος του αποθηκευτικού χώρου, σε ένα σακίδιο περιορισμένου χώρου, καταβάλλοντας ένα χρηματικό αντίτιμο που ολοένα και αυξάνει, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να γελάσουμε χαιρέκακα στα μούτρα των υπευθύνων. Ένα μικρότερο ζήτημα υφίσταται και στο μηχανισμό των Λιβαδιών (Pastures), τα οποία και αντικαθιστούν τα Κουτιά Pokemon των προηγούμενων παιχνιδιών. Τα Λιβάδια μπορούν να γεμίσουν πολύ γρήγορα με Pokemon, τα οποία τις περισσότερες φορές ανήκουν στην ίδια κατηγορία. Η διαγραφή αυτών των Pokémon είναι επιτακτική ανάγκη, καθώς νέες θέσεις ανοίγουν και νέα EV αντικείμενα γίνονται διαθέσιμα με την…αναχώρησή τους από τα Λιβάδια.
Για ένα μεγάλο κομμάτι του παιχνιδιού, όμως, η διαγραφή γίνεται σε ένα μόνο πλάσμα τη φορά, κάτι που σημαίνει μεγαλύτερη κόπωση και χάσιμο χρόνου. Μια επίσκεψη στο Jubilife Village από ένα σημείο και μετά μπορεί να διορθώσει το πρόβλημα, αλλά εξακολουθούμε να έχουμε απορία για ποιο λόγο αυτή η δυνατότητα πρέπει να είναι κλειδωμένη πίσω από το Rank System του τίτλου.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να γίνει και μια αναφορά στον τεχνικό τομέα του τίτλου. Η Game Freak ακολουθεί τα βήματα του The Legend of Zelda: Breath of the Wild όσον αφορά στον οπτικό τομέα. Παρουσιάζει έναν κόσμο με μια πιο ώριμη, μεστή cell-shaded προσέγγιση και κάνοντας χρήση παστέλ χρωμάτων, καθώς σαφέστατα απομακρύνεται από τους πιο έντονους χρωματισμούς των Sword/Shield. Θεωρούμε πως η επιλογή του συγκεκριμένου οπτικού τομέα θα δυσαρεστήσει μερίδα οπαδών που επιθυμούν πιο…αληθοφανή (!) γραφικά, αλλά είμαστε βέβαιοι πως ο τεχνικός τομέας του τίτλου ταιριάζει περισσότερο στην anime αισθητική της σειράς. Άλλωστε, έχοντας ήδη βιώσει τη μεταφορά άλλων JRPGs στην Unreal Engine και άλλες, παρόμοιες μηχανές γραφικών (τρανό παράδειγμα το Shin Megami Tensei V), θεωρούμε πως η σειρά Pokémon έχει ακόμα χώρο και χρόνο να εξελιχθεί καλύτερα στην τρέχουσα επιλογή.
Μάλιστα, όσοι ασχοληθούν με τον τίτλο στην OLED οθόνη του νεότερου μοντέλου Switch, θα διαπιστώσουν πως η απεικονιστική εμπειρία είναι σκάλες ανώτερη από εκείνη των απλών μοντέλων. Αναφερθήκαμε προηγουμένως στα γρήγορα loading times και οφείλουμε να πούμε πως και οι ρυθμοί ανανέωσης είναι σταθερότατοι, χωρίς να ταράζουν την εμπειρία μας. Ωστόσο, πολύ συχνά παρατηρούμε pop-up textures στην απεικόνιση του χορταριασμένου εδάφους, καθώς επίσης και έντονο aliasing που προκύπτει σε μια προσπάθεια απόδοσης… εφέ φωτισμού σε σπηλιές.
Τέλος, να σημειώσουμε πως η επιλογή μεγάλων περιοχών, αντί για έναν ανοικτό κόσμο, αποτελεί μια πιο ασφαλή επιλογή, αλλά θα θέλαμε από την Game Freak να κάνει το μεγάλο άλμα και να προσφέρει έναν πραγματικά μεγάλο, ανοικτό κόσμο, χωρίς την ανάγκη των ταξιδιών προς και από το χωριό Jubilife.
Το soundtrack είναι πιο λιτό από τους προηγούμενους τίτλους της σειράς, χωρίς μελωδίες που να μείνουν στα αυτιά μας για καιρό και δίνοντάς μας την ίδια αίσθηση που μας άφησε η ηχητική υπόκρουση στις πλαγιές της Hyrule. Προσθέτουμε στα θετικά τις μελωδίες από τους τίτλους της τέταρτης γενιάς, οι οποίες ακούγονται σε χαρακτηριστικά σημεία των περιοχών, όπως και τις κραυγές των Pokémon που ακούγονται στο περιβάλλον, μεγιστοποιώντας την αίσθηση πως τα περιβάλλοντα σφύζουν από ζωή. Θεωρούμε, ωστόσο, άστοχη την επιλογή να μην χρησιμοποιηθούν οι anime κραυγές των Pikachu/Eevee, όπως είθισται στα πιο πρόσφατα παιχνίδια, κάτι που είχε εφαρμοστεί και στα πιο πρόσφατα remakes. Ασήμαντες, ίσως, λεπτομέρειες – αν και, καμιά φορά, οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά.
Έτσι, το Pokemon Legends: Arceus καταφέρνει και μας αφήνει μια περίεργη γεύση. Αφενός, πρόκειται για ένα παιχνίδι με ζητήματα που στη σημερινή εποχή θεωρούνται σχεδόν ανεπίτρεπτα και αποτελούν προϊόντα λανθασμένων αναπτυξιακών αποφάσεων και βεβιασμένων σχεδιασμών. Από την άλλη, όμως, βλέπουμε την προσπάθεια της Game Freak να κάνει μια μεγάλη προσπάθεια ανανέωσης στη φόρμουλα της σειράς Pokémon, αντίστοιχη της οποίας είχαμε δει ξανά στους τίτλους της έβδομης γενιάς.
Το Pokémon Legends: Arceus καταφέρνει και δίνει μια ροή στους βασικούς μηχανισμούς, ροή την οποία ανυπομονούμε να δούμε και στα επόμενα παιχνίδια της σειράς. Πατάει πάνω στα θεμέλια μιας ιστορίας που χτίστηκε πριν από 15 χρόνια και καταφέρνει να προσφέρει μια εμπειρία που θα μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη των οπαδών (και μη) της σειράς. Θα σταθούμε σε μια μόνο σκέψη: το Pokemon Legends: Arceus είναι το πρώτο παιχνίδι μιας νέας σειράς, μιας νέας προσπάθειας, που έχει όλο το χρόνο μπροστά της να αναδειχθεί και να βελτιωθεί. Τα πρώτα, σημαντικά βήματα έχουν ήδη γίνει. Περιμένουμε, μόνο, να δούμε περισσότερες και αναγκαίες βελτιώσεις στο μέλλον.
Το Pokemon Legends: Arceus κυκλοφορεί από τις 28/1/22 για το Nintendo Switch. Το review μας βασίστηκε σε review code που λάβαμε από τη CD Media.
