Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον να ξεκινάς ένα παιχνίδι σαν το Days Gone στο PC και ένα από τα πρώτα σήματα που βλέπεις να είναι αυτό της Sony. Αν μη τι άλλο ,είναι μία ακόμα πιο απτή εικόνα της νέας ρότας που έχει “δειλά” θέσει o ιαπωνικός κολοσσός, που βέβαια ήδη είχε ξεκινήσει με τη μεταφορά του Horizon: Zero Dawn στα PC το περασμένο καλοκαίρι. Μεγάλη συζήτηση μπορεί να προκύψει για το τι σημαίνει αυτό για το θέμα των αποκλειστικοτήτων, τη βιωσιμότητα της κονσόλας αλλά και τη στρατηγική που έχει η Sony για την προώθηση των τίτλων της.
Σίγουρα βέβαια δεν ενδείκνυται το παρόν review για να εξετάσουμε αυτά τα θέματα, αλλά αν θέλετε τη γνώμη του γράφοντος, η προσέγγιση της Sony, και λογική έχει αλλά και δεν ζημιώνει το prestige των οικιακών συστημάτων της.
Τα δύο χρόνια διαφοράς από την αρχικά αποκλειστική διάθεση στο PS4 μέχρι την έκδοσή του στα PC είναι αρκετά για να δικαιολογήσουν την επένδυση κάποιου στο σύστημα της Sony έναντι ενός υπολογιστή (θεωρητικά πάντα, καθώς το δίλημμα μεταξύ κονσόλας ή “χτισίματος” PC θα μπορούσε να το πει κάποιος έως και πλασματικό). Όσον αφορά βέβαια στη βιωσιμότητα της κονσόλας, θα λέγαμε ότι η Microsoft με τις δικές της κινήσεις δείχνει, ως μία πρώτη ένδειξη, ότι τέτοιο ζήτημα δεν υφίσταται, έστω σε κάποιον κρίσιμο βαθμό. Όπως έχει ήδη υποσχεθεί η Microsoft, όλα της τα παιχνίδια θα κυκλοφορούν ταυτόχρονα σε υπολογιστές και κονσόλες, κάτι που όμως δεν φαίνεται να πτόησε την τεράστια ζήτηση για τα Series X/S.
Από την άλλη πλευρά, τι καλύτερο για τη Sony από τη διεύρυνση του κοινού που θα έρθει σε επαφή με τα, σχεδόν πάντα, ποιοτικότατα αποκλειστικά της παιχνίδια, παρέχοντας από πρώτο χέρι δείγματα της δουλειάς της (ένα sneak peak αν θέλετε) σε μία μερίδα παικτών που ενδέχεται να μην είχαν έως αυτές τις κυκλοφορίες το παραμικρό ερέθισμα από τις παραγωγές της.
Και για να έρθουμε στο προκείμενο, το Days Gone είναι ένα από αυτά τα θετικά δείγματα της ποιότητας που διακατέχει τις παραγωγές της Sony. Αναμφίβολα δεν είναι παιχνίδι-ναυαρχίδα της εταιρίας ή ένα από τα πανίσχυρα νέα franchise της, αλλά ποτέ δεν ήταν και αυτή η πρόθεση του τίτλου. Ούτε φυσικά χρειάζεται όλοι οι τίτλοι να φέρνουν τη νέα επανάσταση στη βιομηχανία προκείμενου να μεταφέρουν μία πραγματικά καλή και αξιοπρόσεκτη εμπειρία.
Το Days Gone, χωρίς να ταράζει ποτέ τα νερά, παραμένει μία από τις ενδιαφέρουσες open-world εμπειρίες, ένα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό είδος που έχει κατακλυστεί από παραγωγές διαφορετικών επιπέδων. Ένα είδος που πρέπει να πείσει τον παίκτη να ασχοληθεί για τουλάχιστον 20-30 ώρες και μία κατηγορία που είναι ιδιαίτερα επιρρεπής στο “αμάρτημα” της έντονης και μηχανικής επανάληψης, της επιπόλαιας σεναριακής σύνδεσης και του design που ενδέχεται να είναι gaming φιλοσοφίας σε σημείο σφάλματος, ξεχνώντας πως ταυτόχρονα θα πρέπει να πείσει ότι αποτελεί και ένα αληθοφανές περιβάλλον.
Το Days Gone είχε καταφέρει να ξεχωρίσει από την πληθώρα αυτών των τίτλων, ανεξάρτητα αν αποδίδει την τετριμμένη θεματολογία του post-apocalyptic κόσμου υπό την πανδημία των zombies (“freakers”, βέβαια, όπως ονομάζει αυτά τα όντα το παιχνίδι). Στην αξιόλογη εμπειρία που προσέφερε βοηθούσε στα μέγιστα η προσοχή της Bend Studio στην ώριμη γραφή και την ανάπτυξη ενός ιδιαίτερα συμπαθητικού πρωταγωνιστή στο πρόσωπο του μηχανόβιου Deacon St. John, σχεδόν αντιήρωας, όσο και αν δεν απέφευγε το κλισέ του σκληραγωγημένου μέλους συμμορίας με τη χρυσή καρδιά.
Πέραν του προσεγμένου σεναρίου, κάτι που φαίνεται και στη γενικότερη δομή των quests (χωρίς να αποφεύγονται ορισμένα στραβοπατήματα), ένα ακόμα ατού του παιχνιδιού ήταν η πανέμορφη φύση του στις δασώδεις περιοχές του Όρεγκον. Όπως είναι φυσικό το Days Gone δείχνει ακόμα πιο όμορφο στην έκδοση του PC, έχοντας τη συνήθη πληθώρα επιλογών για την απόδοση σε τεχνικό τομέα, αποδίδοντας μία ομαλότατη εμπειρία.
Ο υπολογιστής που χρησιμοποιήσαμε για το review είχε επεξεργαστή i7 7700K, GTX 1070 και 16GB Ram. Όλες οι ρυθμίσεις ήταν στα Very Hight σε ανάλυση 1920×1080, κάτι που οδήγησε σε μία εμπειρία με σχεδόν ακατέβατα 60fps. Ορισμένες φορές είδαμε μικρές πτώσεις του frame rate αλλά αυτό είχε να κάνει περισσότερο με το νούμερο που βλέπαμε στην γωνία της οθόνης και όχι επειδή φαινόταν κάποιο πραγματικά ορατό σκαμπανέβασμα.
Δεδομένου ότι η αρχική έκδοση του παιχνιδιού στο PS4 Pro, όπου το είχε δει ο γραφών, είχε ορισμένα θέματα με το frame rate (πέραν από το ότι έτρεχε στα 30 FPS), η έκδοση του PC δείχνει σαφέστατα ως μία έμπρακτα αναβαθμισμένη έκδοση του παιχνιδιού, κάτι που βέβαια ισχύει και με την PS5 έκδοσή του.
Περισσότερες πληροφορίες για το περιεχόμενο του παιχνιδιού μπορείτε να διαβάσετε στην κριτική μας δεδομένου ότι το περιεχόμενο είναι πανομοιότυπο. Αν και η Sony έχει διακόψει ήδη τα σχέδια για το sequel, ευτυχώς το Days Gone στέκεται απολύτως ικανοποιητικά ως μία αυτόνομη εμπειρία, ανεξάρτητα αν αφήνει κάποιες υπόνοιες στο φινάλε του για μελλοντικές εξελίξεις. Η ιστορία του Deacon St. John έχει αρχή, μέση και τέλος, κάτι που σημαίνει ότι σε σεναριακό επίπεδο μπορεί να το προσεγγίσει κάποιος άφοβα, δίχως να το άγχος ότι θα μείνει στο μεταίχμιο μίας ιστορίας δίχως τέλος.
Κατά την ανάγνωσή μας το Days Gone είχε θέση ως franchise στο σύστημα της Sony, με την Bend Studio να πατάει αρκετά γερά και με αυτοπεποίθηση στην πρώτη της προσπάθεια σε μία μεγαλεπήβολη ΑΑΑ παραγωγή έπειτα από πολλά χρόνια και αφού είχε επιδοθεί σε παιχνίδια που αφορούσαν στα φορητά συστήματα της Sony. Δυστυχώς δεν θα δούμε μία συνέχεια αυτού του σύμπαντος και, κατ’ επέκταση, μία ευκαιρία στο αμερικάνικο στούντιο να αποδείξει ότι μπορεί να το εξελίξει σε gameplay όρους.
Τουλάχιστον πλέον υπάρχει η δυνατότητα να διευρυνθεί το κοινό που θα ασχοληθεί με αυτό και να ανακαλύψει ένα αξιολογότατο open world παιχνίδι, που μπορεί να έχει ορισμένα αδύναμα σημεία αλλά παράλληλα επιδεικνύει και έντονη προσωπικότητα.
Η έκδοση του Days Gone για υπολογιστές είναι διαθέσιμη από τις 18/5/21, ενώ η έκδοση για το PS4 κυκλοφορεί από τον Απρίλιο του 2019. To review βασίστηκε σε review code που λάβαμε από το PlayStation Greece.
