Ένα ύφος παιχνιδιού που κυριαρχεί στη σκηνή των ανεξάρτητων δημιουργών είναι αυτή των Metroidvania, της ιδιόρρυθμης, δηλαδή, εκείνης κατηγορίας που βαφτίστηκε έτσι από κάποιον reviewer πίσω στο 1997, όταν ο ίδιος προσπαθούσε τότε να επικοινωνήσει το ύφος του θρυλικού Castlevania: Symphony of the Night σε ένα κείμενο σαν κι αυτό. Έκτοτε, το επιτυχημένο πάντρεμα των δύο εμβληματικών σειρών μας έχει χαρίσει πάμπολλα παιδιά και εγγόνια, ένα εκ των οποίων είναι και το Ender Lilies: Quietus of the Knights, σε έκδοση της νεοσύστατης Binary Haze Interactive, και δια χειρός των συγγενικών της Adglobe και Live Wire.
Στην ιστορία του Ender Lilies παίρνουμε τον ρόλο της Lily, της τελευταίας ιέρειας του βασιλείου Land’s End, το οποίο έχει καταστραφεί από μια φονική βροχή που ονομάστηκε Blight. Η νεαρή γυναίκα ξυπνά σε μια απόκρημνη εκκλησία, και αμέσως αναλαμβάνει το ρόλο της White Priestess, εκείνης δηλαδή που σκοπός της είναι η κάθαρση της επικρατείας από τη Blight και ο εξαγνισμός των μολυσμένων κατοίκων της. Αμέσως την καλωσορίζει το πνεύμα του Umbral Knight, ενός ιππότη ορκισμένου στην υπηρεσία όλων των White Priestesses πριν τη Lily, με ρόλο καθοδηγητή και προστάτη στην ιερή αποστολή της.
Γρήγορα γίνεται αντιληπτό πως ο τίτλος ακολουθεί τις νεότερες εκφάνσεις της κατηγορίας που αντιπροσωπεύει, όντας ένα δισδιάστατο action-rpg, που κινείται στον πυρήνα ενός metroidvania gameplay, δεχόμενο δάνεια και επιρροές από τις δημιουργίες της From Software. Κοιτάζοντας στην ολότητά του το Ender Lilies, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι πρόκειται για ένα ευκολότερο σε πρόκληση και λιγότερο τεχνικό, από άποψη χειρισμού και ικανοτήτων, Hollow Knight.
Το Ender Lilies δίνει σαφέστατα μεγαλύτερο βάρος στη δράση, με την εξερεύνηση και τις platforming προκλήσεις να λειτουργούν συνοδευτικά, σε ένα εικαστικό που φέρνει σε Salt & Sanctuary και Vigil: The Longest Night ως τεχνοτροπία απεικόνισης και μουσική που ντύνει την ατμόσφαιρα με έντονες μελωδίες πιάνου, δημιουργώντας μια θλιμμένη διάθεση που επικοινωνεί επιτυχημένα την αίσθηση της απώλειας και του σκοταδιού που χαρακτηρίζουν το ρημαγμένο αυτό κόσμο.
Εάν εξαιρέσουμε τα τελευταία στάδια του τίτλου, όπου αποφασίζει να δυσκολέψει τον παίκτη, πετώντας του περισσότερους του συνηθισμένου αντιπάλους σε κάθε οθόνη, ο ρυθμός που κρατά το Ender Lilies είναι απόλυτα προσβάσιμος και, ενδεχομένως, υπέρ του δέοντος βατός – ιδίως για κάποιον που έχει χτίσει εμπειρία σε νεότερους τίτλους ανάλογου ύφους. Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι αποτελεί ένα καλό σημείο εισόδου για κάποιον που βρήκε περισσότερο δύσκολο από όσο θα ήθελε το Hollow Knight, προσφέροντας όμως ταυτόσημη εμπειρία χωρίς το πόδι να είναι απαραίτητα συνεχώς πατημένο στο γκάζι.
Με λίγη υπομονή σε σημεία όπου η εξερεύνηση απαιτεί προσοχή και όχι βιασύνη, καθώς και με ένα απλό διάβασμα των κινήσεων επίθεσης και της γενικότερης συμπεριφοράς των Bosses, το Ender Lilies δίνει ψήγματα πρόκλησης χωρίς ποτέ να γίνεται αφόρητα απαιτητικό ή να προκαλεί δυσφορία με τη δυσκολία του. Η metroidvania φόρμουλα ακολουθείται πιστά στο Ender Lilies, αν και ποτέ τα επίπεδα δεν γίνονται περισσότερο λαβυρινθώδη ώστε να προκαλούν αποπροσανατολισμό στον παίκτη, με τα σημεία για σώσιμο της προόδου μας να λειτουργούν ως σημεία γρήγορης μετάβασης, μηδενίζοντας ουσιαστικά τους χρόνους περιπλάνησης μέσα στο χάρτη.
Η μάχη ακολουθεί τη θεματική του τίτλου, με τη Lily να μην πολεμά η ίδια, αλλά τα πνεύματα που εξαγνίζει να μάχονται στη θέση της. Κάθε νικηφόρα αναμέτρηση με έναν από τους μολυσμένους κεντρικούς χαρακτήρες που παρουσιάζονται ως Bosses, της δίνει πρόσβαση σε κεντρικές επιθέσεις καθώς και μόνιμες αναβαθμίσεις που χρησιμοποιούνται τόσο στη μάχη όσο και την εξερεύνηση. Μέσω της εξερεύνησης, η Lily θα λάβει πρόσβαση σε μυστικά δωμάτια και απόκρυφες περιοχές όπου την περιμένουν δευτερεύουσες αναβαθμίσεις με τη μορφή αντικειμένων που φορά ή μικρότερων αναμετρήσεων με mini-bosses που της δίνουν πρόσβαση σε μεγαλύτερο και ποικιλόμορφο οπλοστάσιο.
Στην ημερήσια διάταξη της εξερεύνησης βρίσκονται σκοτεινές κατακόμβες, πλημμυρισμένοι αρχαίοι ναοί, κάστρα σε λόφους και αποπνικτικά δάση, με τo dark fantasy ύφος να προσδίδει όμορφα την ατμόσφαιρα σε κάθε βήμα του παιχνιδιού. Η αφήγηση δίνεται μέσω αποσπασματικών cut-scenes μετά την εξολόθρευση και εξαγνισμό κάποιου boss, κυρίως όμως πραγματοποιείται με τη συλλογή διάσπαρτων γραμμάτων που εξιστορούν μέρος της μυθοπλασίας, σε κλασικό, Dark Souls στυλ.
Χωρίς να δώσουμε περισσότερο βάση από όσα μας παρουσίαζε η ίδια η ιστορία καθώς παίζαμε, η αποσπασματική αφήγηση δεν κατάφερε να τραβήξει το ενδιαφέρον με το τρόπο που δίνεται, ενώ η σκηνοθεσία δεν βοηθά το σενάριο να αναδειχθεί, κάτι που τα metroidvania παιχνίδια γενικότερα έχουν αφήσει σε δεύτερη μοίρα. Χρειάζεται ταλέντο να μπορείς να δείχνεις περισσότερα από όσα μπορείς να πεις, και όσο όμορφο και ατμοσφαιρικό είναι το παιχνίδι, δεν αποφεύγει τη παγίδα της ελλιπούς περιβαλλοντικής αφήγησης. Ψιλά γράμματα ίσως, μιας και το gameplay είναι βασιλιάς σε αυτές τις περιπτώσεις, σημειώνεται παρόλα αυτά μιας και δεκαετίες πριν έχει ήδη επιτευχθεί απόλυτα επιτυχημένα το συγκεκριμένο ζητούμενο.
Το Ender Lilies: Quietus of the Knights είναι ένα σύγχρονο, “formulaic” metroidvania action-rpg, που, χωρίς να φέρνει τίποτε νέο στο τραπέζι, καταφέρνει να κερδίσει τη συμπάθεια των φίλων του είδους, κυρίως επειδή τικάρει όλα τα απαραίτητα κουτάκια. Πρόκειται για φροντισμένη παραγωγή, με ένα dark fantasy ύφος που είναι πάντα καλοδεχούμενο, το σύστημα μάχης του έχει το απαραίτητο βάθος χωρίς ποτέ να γίνεται περίπλοκο χωρίς λόγο, ο ρυθμός του είναι βατός και κινείται πάντα μπροστά και οι αναμετρήσεις, μικρές και μεγάλες, προσφέρουν διαχειρίσιμη πρόκληση χωρίς να δυσκολεύουν ιδιαίτερα τη προσπάθειά μας.
To Ender Lilies: Quietus of the Knights κυκλοφορεί για PC, Xbox One, Xbox Series και Switch από τις 29/6/21 ενώ για PS4 και PS5 από τις 20/7/21. To review βασίστηκε στην έκδοσή του για το Xbox Series, με review code που λάβαμε από τη Binary Haze Interactive.
